Droga krzyżowa w Czernej

Kardynał Stefan Wyszyński napisał w Jasnogórskich Ślubach Narodu m.in. takie słowa: Pomnij Matko Dziewico przed obliczem Boga na oddany Tobie Naród, który pragnie (…), aby Polska była rzeczywistym Królestwem Twoim i Twojego Syna.

Dlatego przez orędownictwo Błogosławionych Męczenników Polskich z czasów II wojny światowej, których krew przelana za wiarę głośno woła do Boga z naszej polskiej ziemi, w błagalnej modlitwie prosiliśmy: Błogosławieni Męczennicy, wyjednajcie nam łaskę Intronizacji Jezusa na Króla Polski!

Konieczność dorady podwładnych 

Według dawnego programu katechetycznego, czyli nauki religii, jak się wówczas mówiło, w klasie trzeciej szkoły podstawowej omawiane były wydarzenia zapisane w Starym Testamencie. Na jednej z tych lekcji tematem była historia uzdrowienia z trądu Naamana, hetmana wojsk syryjskich przez proroka Elizeusza. Naaman - jak opowiada Stary Testament - był to mąż bogaty, uczciwy i mężny, ale trędowaty. Nikt nie mógł go uleczyć z tej strasznej choroby. U żony Naamana służyła dziewczyna izraelska. Rzekła ona do swej pani: „Gdyby pan mój udał się do proroka, który jest w Samarii, pewnie by go uzdrowił od trądu”. Wybrał się więc Naaman do Samarii w otoczeniu licznych sług i z bogatymi darami stanął przed drzwiami domu Elizeusza. Gdy Elizeuszowi powiedziano co to za gość i po co przyszedł, ten nawet nie wyszedł, tylko posłał posłańca mówiąc: „Idź obmyj się siedmiokroć w Jordanie, a będziesz oczyszczony z trądu”. Na to rozgniewał się Naaman i rzekł: „Myślałem, że wyjdzie do mnie i wzywać będzie imienia Pana, Boga swego, a uzdrowi mnie. Czyż nie lepsze są rzeki syryjskie, aniżeli wszystkie wody izraelskie, żebym się w nich obmył i był oczyszczony”. I rozgniewany zawrócił z drogi. Wtedy przystąpili do niego słudzy i rzekli: „Ojcze, gdyby prorok kazał ci uczynić coś bardzo trudnego, z pewnością byś to uczynił; jak daleko więcej powinieneś słuchać, gdy rzekł: Obmyj się, a będziesz oczyszczony”. Usłuchał Naaman dorady podwładnych, udał się do Jordanu, obmył się siedem razy i został uzdrowiony.

Podobnie jest z Intronizacją Chrystusa jako Króla. Wszak to drobna rzecz. Tyle jest różnych aktów modlitewnych, próśb, wezwań, podziękowań. Bardzo łatwo można dokonać takiego aktu na terenie parafii, diecezji czy w skali ogólnokrajowej. Nie sprzeciwia się to żadnej prawdzie objawionej.

Od tego aktu uznania Chrystusa za Króla i zobowiązania się do przyjęcia Jego prawa oraz posługiwania się nim tak dużo zależy. Pan Jezus postawił warunek: Dokonacie Intronizacji, uznacie mnie za swojego Króla, wezmę was w swoją obronę.

Nie potrzeba proroka, każdy normalny człowiek widzi, jakie niebezpieczeństwo grozi dziś poszczególnym krajom i całej ludzkości. Pan Jezus w wizji danej Rozalii Celakównie odkrywa rąbek tej strasznej tajemnicy: „Tylko te państwa się ostoją, które uznają Mnie za Króla”.

Nawet gdyby wizja otrzymana przez Rozalię była nieprawdziwa, to oddanie się w opiekę Chrystusowi Królowi byłoby aktem modlitewnym jak najbardziej słusznym. Wszak to czynimy zawsze w trudniejszych momentach historii. Nie ma tu najmniejszego niebezpieczeństwa ośmieszenia religii czy wiary.

Można jednak postawić pytanie: Czyżby od tak drobnej rzeczy tak dużo zależało?

Pan Bóg jest wszechmocny, wie dobrze o słabości człowieka, ale żąda od niego drobnej rzeczy, by okazał dobrą wolę, a resztę dokonuje swoją wszechmocą. To nie żaden wyjątek, tylko metoda Bożego działania. Gdy człowiek ociemniały prosił Pana Jezusa o uzdrowienie, Pan Jezus nie stawiał trudnego warunku do spełnienia: „Idź obmyj się w sadzawce Siloe…”. „Poszedłem, obmyłem się i widzę” _ Oznajmił uzdrowiony. Podobnie było z trędowatymi: „Idźcie, pokażcie się kapłanom”. Tyle razy pokazywali się kapłanom i nic to nie pomogło. Ale posłuszni, spełnili ten warunek i w drodze zauważyli, że zostali uzdrowieni. Drobna rzecz sprowokowała wielkie dzieła Boże, bo cudowne uzdrowienie.

Co my, katolicy, ludzie wierzący, powinniśmy zrobić w takiej sytuacji? – Zachować się podobnie jak słudzy Naamana. Jak oni prosili swojego wodza, by posłuchał polecenia proroka, tak wszyscy katolicy w Polsce,  powinni prosić swoich wodzów, przede wszystkim religijnych, by Aktu Intronizacji dokonali jak najwcześniej. Z tą samą prośbą powinni się zwrócić do ludzi mających jakąkolwiek wadzę, by nie czekali ostatniego dnia, to jest 19 listopada 2016 r., tylko łączyli się ze swoimi duszpasterzami i przy najrozmaitszych okazjach religijnych czy obchodach patriotycznych dokonali aktu uznania Chrystusa za swego Króla, poddali się pod Jego prawo i zaczęli to prawo wprowadzać w życie, czyli naprawiać obecną rzeczywistość, tak by dzień, w którym ma to się dokonać w całej Polsce, był zwieńczeniem tych wszystkich starań.

Króluj nam Chryste!

Zagórzyce 2015-12-02

Ks. Eugeniusz Miłoś

List o Intronizacji Jezusa Króla Polski w Tomaszowie Mazowieckim

Szczęść Boże!!

Z radością zawiadamiamy o Dziele Intronizacji Jezusa Króla Polski, które dokonaliśmy we Wspólnocie Rycerstwa Niepokalanej poprzez odprawienie Siedmiodniowego Nabożeństwa Intronizacyjnego w dniach od 31 lipca do 6-go sierpnia 2016 roku, a więc Aktu Intronizacji Jezusa Króla dokonaliśmy w l-szą sobotę m-ca, czyli w Święto Przemienienia Pańskiego. Nabożeństwo Intronizacyjne podejmowaliśmy w parafii pw. Św. Jadwigi Królowej w Tomaszowie Maz. każdego dnia po Mszy św. wieczornej i przed Najświętszym Sakramentem. Siódmego dnia Nabożeństwa Intronizacyjnego, temu Uroczystemu Aktowi Intronizacji przewodniczył Ks. proboszcz Henryk Kowaliński.

Poniżej załączam listę uczestników 7-dniowego Nabożeństwa Intronizacyjnego i prosimy o wpis do pamiątkowej Księgi Chwały Korony.

Animator Ogniska Rycerstwa Niepokalanej
Marek Marmura

Proboszcz parafii pw. Św. Jadwigi Królowej w Tomaszowie Maz.
Ks. Henryk Kowaliński

Szczęść Boże!

W załączeniu do listy uczestników Nabożeństwa Intronizacyjnego, które podjęliśmy w naszej Wspólnocie Rycerstwa Niepokalanej przesyłam kilka zdjęć z siódmego dnia tej uroczystości. Na pierwszym zdjęciu widać sześć Pań, które wraz ze mną animowały modlitwę w czasie Nabożeństwa. Te zapalone znicze symbolizują siedem dni naszej modlitwy w czasie Nabożeństwa Intronizacyjnego, które jak widać na zdjęciach nr 2 i 3, zostały ustawione u stóp Jezusa Ukrzyżowanego, ale także Jezusa Króla Polski. Ten wizerunek Jezusa Króla Polski spoczywał na naszej polskiej fladze przez wszystkie siedem dni Nabożeństwa. Ja ustawiłem pierwszy znicz, a następnie animatorki podchodziły parami i ustawiały kolejne znicze, oddając należny hołd naszemu Panu Jezusowi Królowi.
Następnie rozpoczęła się Ceremonia Zawierzenia trzech nowych kandydatek do Rycerstwa Niepokalanej, której przewodniczył Ks. proboszcz Henryk Kowaliński. Ja zaś asystowałem Ks. prób. w tej Ceremonii, jak to widać na zdjęciu nr 4. W tym czasie również cała wspólnota R. N. dokonała odnowienia Aktu Zawierzenia NMP Niepokalanej wg formuły św. Maksymiliana. Gdy powróciliśmy na miejsca, nastąpiło wystawienie Najświętszego Sakramentu i rozpoczęliśmy siódmy dzień naszego Nabożeństwa (zdjęcie nr 5). Kulminacją tego dnia był oczywiście Uroczysty Akt Intronizacji Jezusa Króla w naszej wspólnocie Rycerstwa Niepokalanej, któremu przewodniczył również Ks. proboszcz Henryk Kowaliński (zdjęcie nr 6). Wtedy wszyscy zaśpiewaliśmy pieśń (wg programu) „Chrystus Wodzem, Chrystus Królem”. A następnie dokonaliśmy Aktu Poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusa. Po tej modlitwie (Akcie poświęcenia się) Ks. proboszcz udzielił nam błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem. Ten dzień, jak i wszystkie poprzednie, zakończyliśmy Apelem Maryjnym. Na koniec wszyscy podeszli do stopni przed Ołtarzem, aby oddać cześć i pokłonić się przed Jezusem Królem Polski, dziękując za te wielkie i niezasłużone łaski. Wtedy wszyscy otrzymali na pamiątkę Ikonę Jezusa Króla Polski.
Na zakończenie może jeszcze tylko dodam, że te piękne pieśni, które były załączone na CD do „Nabożeństwa Intronizacyjnego” włączyliśmy je według programu przez odtwarzacz i nagłośnienie kościelne. Bardzo ubogaciły tę uroczystość.
Pragnę w tym miejscu wyrazić wielką wdzięczność w imieniu całej naszej wspólnoty Rycerstwa Niepokalanej, że dzięki Wam, którzy opracowaliście to Nabożeństwo Intronizacyjne pod Natchnieniem Ducha Świętego, mogliśmy przeżyć ten niezwykły i wprost cudowny czas 7-dniowej modlitwy jako Nabożeństwo Intronizacyjne. Serdeczne Bóg zapłać!!

rN. Marek Marmura

Szczęść Boże!!

22 października 2016 r. w Księgarni Sursum Corda w Poznaniu odbyło się spotkanie autrskie z Piotrem Pikułą, autorem opracowania "Jezus Chrystus naszym Królem". Materiał zawarty w broszurce został zatwierdzony przez Zespół ds. Ruchów Intronizacyjnych Konferencji Episkopatu Polski (przewodniczący bp Andrzej Czaja). Jest to zbiór 31 rozważań przybliżających poszczególne zagadnienia poruszone w Jubileuszowym Akcie Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Do rozważań dołączony jest zatwierdzony przez Episkopat Polski tekst Jubileuszowego Aktu, Komentarz do tego Aktu oraz Komunikat prasowy Przewodniczącego Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych.

Rekolekcje Intronizacyjne w Chludowie

Z wielką radością przyjęliśmy wiadomość, że kolejna parafia dokonała Intronizacji Jezusa Króla Polski. Dotarł do nas list z informacją o Rekolekcjach Intronizacyjnych, które od 29 października do 6 listopada 2016 roku odbywały się w Chludowie koło Poznania. Nauki rekolekcyjne wygłosili: proboszcz o. Ryszard Hoppe SVD, ks. Stanisław Małkowski oraz o. dr Henryk Kałuża SVD. Tematyka dotyczyła między innymi misji Sł. B. Rozalii Celakówny i wezwania do Intronizacji Jezusa Króla jako odpowiedzi na detronizację.

W trakcie rekolekcji 30 października proboszcz parafii oraz ks. Stanisław Małkowski dokonali uroczystego poświęcenia obrazu Jezusa Króla Polski, który został umieszczony w tamtejszej świątyni. Z okazji rekolekcji ukazała się też publikacja poświęcona Intronizacji pod tytułem „Z polski wychodzi iskra”. Jej autor, pan Edward Wieland, jest współzałożycielem Chludowskiej Grupy Modlitewnej „Za Ojczyznę”. Możemy tam przeczytać, że „Intronizacja Jezusa nie jest koronacją, nie jest nadaniem godności ani tytułu. Intronizacja Jezusa Króla jest fundamentalnym aktem wiary. Człowiek dokonując Intronizacji dobrowolnie wybiera Jezusa jako Króla swojego życia i przyjmuje Jego prawo zawarte w Ewangelii i Dekalogu jako podstawową zasadę bycia chrześcijaninem” (s. 21).

Wszystkim parafianom z Chludowa, a zwłaszcza Czcigodnemu Ojcu Proboszczowi i Członkom Grupy Modlitewnej "Za Ojczyznę", życzymy wielu łask Bożych w wysiłkach podejmowanych na rzecz umacniania królestwa Chrystusowego w Polsce.

Opis zdjęć:

1. Przekazanie obrazu Jezusa Króla Polski w domu malarki pani Danieli Pocenty. Od lewej: o. Ryszard Hoppe, Edward Wieland, siostra pani Danieli, Daniela Pocenta.
2. Obraz Jezusa Króla Polski w kościele w Chludowie.
3 i 4. Poświęcenie obrazu Jezusa Króla Polski w kościele w Chludowie.
5. Ks. Stanisław Małkowski przed obrazem Jezusa Króla Polski w kościele w Chludowie.