OGÓLNOPOLSKI KONGRES JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA

W DIECEZJACH I PARAFIACH: „KRÓLUJ NAM, CHRYSTE!”

REALIZACJA JUBILEUSZOWEGO AKTU INTRONIZACYJNEGO

Warszawa, 4-7 listopada 2021

Przesłanie kongresowe

I. WSTĘP

Przed II wojną światową, w dniach 25-29 czerwca 1937 r. w Poznaniu, odbył się I Międzynarodowy Kongres Chrystusa Króla, który w pierwotnym zamyśle miał być XVII Zjazdem Katolickim Archidiecezji Gnieźnieńskiej i Poznańskiej, angażującym przede wszystkim dynamicznie rozwijającą się wówczas Akcję Katolicką. Jednak ówczesny Prymas Polski kard. August Hlond nadał mu charakter międzynarodowego kongresu poświęconego tematyce Chrystusa Króla. Zapewne w ten sposób chciał nawiązać do niedawno wydanej encykliki Piusa XI Quas primas, a być może także był zainspirowany wizjami Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny, o których informowali go zarówno ówczesny generał paulinów z Jasnej Góry o. Pius Przeździecki, jak i ks. Kazimierz Dobrzycki, jej spowiednik i powiernik.

Idei Kongresu Chrystusa Króla papież Pius XI – który jako abp. Achilles Ratti w latach 1919-1921 był nuncjuszem apostolskim w Polsce – nie tylko z serca pobłogosławił, ale w dniu 3 maja 1937 r. nadesłał na ręce Prymasa Polski list apostolski pt. Quas ante annos. W jego zakończeniu znajdujemy wymowne i prorocze słowa: „[…] nie możemy pominąć milczeniem szczególnej okoliczności, stanowiącej pomyślną zapowiedź na przyszłość, I Międzynarodowy Kongres Chrystusa Króla odbędzie się w kraju, który słusznie nazwano i który był rzeczywiście przedmurzem chrześcijaństwa. […] na tej ziemi, która w ciągu wieków aż po nasze czasy tylekroć rozgromiła nieprzyjaciół Chrystusa, ufających zuchwale w własnych siłach, a mimo najazdów herezji i schizmy zachowała nieskalaną wiarę katolicką, i to wiarę gorącą, jakiej naocznym świadkiem byliśmy tylekrotnie i My, […] na tej polskiej ziemi kłaść będziecie podwaliny pod nowe opatrznościowe dzieła ku czci Chrystusa Króla…”.

Niemal osiemdziesiąt lat później słowa te zaczęły się spełniać. Oto bowiem w krakowskim Sanktuarium Bożego Miłosierdzia 19 listopada 2016 r. dokonano uroczystej proklamacji Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Można powiedzieć, że rozpoczęła się jakaś nowa epoka w historii Polski, której znaczenia jeszcze nie jesteśmy w stanie sobie wyobrazić.

Jak podkreślili biskupi polscy w komentarzu do wspomnianego Aktu, nie jest on kresem czy zwieńczeniem Intronizacji Chrystusa Króla w Polsce, ale zaledwie początkiem żmudnego i zapewne trwającego wiele dziesięcioleci procesu budowania królestwa Bożego w Narodzie i Państwie Polskim – budowania na nowo, z nowym zapałem i przy użyciu nowych sposobów oraz środków, jakimi Kościół święty, będący w służbie królestwa Bożego, dysponuje. Z tej racji najpierw członkowie Zespołu do spraw Ruchów Intronizacyjnych – który pod kierunkiem bp. Andrzeja Czai przygotował Jubileuszowy Akt – a potem członkowie Ogólnopolskiego Dzieła Intronizacji Jezusa Chrystusa Króla, zdawali sobie sprawę, że trzeba podjąć intensywne prace w celu promowania tego, co dokonało się w Krakowie-Łagiewnikach na zakończenie Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia i Jubileuszu 1050-lecia Chrztu Polski. Temu celowi służą organizowane corocznie sympozja i liczne publikacje.

W tym kontekście zrodziła się idea zwołania Ogólnopolskiego Kongresu Jezusa Chrys­tusa Króla, który nie tylko nawiązywałby do przedwojennego poznańskiego międzynarodowego kongresu, ale zarazem dałby potężny impuls Kościołowi w Polsce do szerzenia królestwa Bożego i konsekwentnego uznania królowania Chrystusa Pana w Narodzie Polskim.

Uzgodniono zatem temat wiodący Kongresu: „W diecezjach i parafiach «Króluj nam, Chryste!» – realizacja Jubileuszowego Aktu Intronizacyjnego”.

Na miejsce Kongresu wyznaczono Warszawę, na co zgodę wyraził zarówno Arcybiskup Warszawski kard. Kazimierz Nycz jak i przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki, którzy z całego serca poparli tę inicjatywę i jej pobłogosławili.

Dzięki Bożej Opatrzności i wielkodusznemu zaangażowaniu wielu ludzi, pierwszy w powojennej Polsce Ogólnopolski Kongres Jezusa Chrystusa Króla odbył się w dniach 4-7 listopada 2021 r., a miejscem obrad była piękna sala Domu Technika NOT przy ul. Czackiego 3/5.

Na zakończenie Kongresu odbył się spektakularny Orszak Jezusa Chrystusa Króla. Przeszedł on przez centrum stolicy – od Bazyliki Świętego Krzyża, Krakowskim Przedmieściem, przez Plac Zamkowy do Archikatedry św. Jana Chrzciciela, gdzie uroczystą Mszą św. dokonano zamknięcia Kongresu.

Obrady kongresowe i Orszak były transmitowane na żywo przez telewizje EWTN i Misericordia. Dzięki temu, oprócz kilkudziesięciu słuchaczy na sali obrad w siedzibie Domu Technika NOT przy ul. Czackiego 3/5, w tym wydarzeniu mogło uczestniczyć on-line co najmniej kilkaset osób. Zamieszczone w Internecie na YouTube nagrania tę liczbę stale powiększają – do ponad kilkudziesięciu tysięcy odsłon obecnie.

Ponadto obszerne relacje na temat Kongresu, newsy z jego obrad i Orszaku, a także wywiady z organizatorami nadawały Telewizja TRWAM, Telewizja Polska, Radio Maryja oraz publikowane były w „Naszym Dzienniku”.

Warto dodać, że w drugiej połowie 2021 r. ogromna większość kongresów, konferencji i sympozjów zarówno światowych, jak i ogólnopolskich odbywała się w trybie on-line (zdalnie). Nasz Kongres odbył się na żywo – dotyczy to zarówno obrad kongresowych, paneli dyskusyjnych oraz spotkań modlitewnych, jak i imprez towarzyszących Kongresowi. Z uwagi na obostrzenia i zagrożenia covidowe dla osób podróżujących, korzystających z hoteli i przebywających w pomieszczeniach zamkniętych – frekwencja była z natury rzeczy mała (kilkadziesiąt osób). W normalnych warunkach zapełnienie pięknej i dużej Sali NOT-u nie byłoby żadnym problemem. Fakt, że cały Kongres odbył się na żywo należy uznać za kolejny jego duży sukces. Na nabożeństwach i spotkaniach modlitewnych w Bazylice św. Krzyża i Katedrze uczestników Kongresu było znacznie więcej. W samym Orszaku Jezusa Chrystusa Króla uczestniczyło ponad 2 tys. osób.

Pełna dokumentacja Kongresu zawarta jest w Księdze Kongresu pt. Ogólnopolski Kongres Jezusa Chrystusa Króla: W diecezjach i parafiach „Króluj nam Chryste”! – realizacja Jubileuszowego Aktu Intronizacyjnego, wydanej jako monografia-album przez Ogólnopolskie Dzieło Intronizacji Jezusa Chrystusa Króla.

W ocenie wielu ludzi, którzy fizycznie brali udział w obradach Kongresu i Orszaku, jak również przez łącza telewizyjne, radiowe i internetowe, było to niezwykle udane i znaczące wydarzenie w historii Kościoła katolickiego w Polsce. Odczytujemy to jako znak Bożego błogosławieństwa i jesteśmy za to wdzięczni Bożej Opatrzności. Jest to także godna uznania zasługa wielu osób.

Wsłuchując się w Boże Objawienie zawarte w Piśmie Świętym i w magisterium Kościoła katolickiego, m.in. w treść encykliki Piusa XI Quas primas, a także świadectwo i nauczanie wielkich Polaków: św. Jana Pawła II, bł. Prymasa Tysiąclecia, św. Faustyny Kowalskiej i Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny – uczestnicy Kongresu przyjmują za oczywisty fakt, że uznanie Jezusa Chrystusa swoim Panem i Królem oraz dobrowolne poddanie się Jego panowaniu ze strony każdego chrześcijanina, jako konsekwencja Chrztu Świętego, jest podstawą chrześcijańskiej tożsamości oraz wyrazem żywej wiary. Pociąga to za sobą konieczność ustawicznego nawracania się i duchowego rozwoju we wspólnocie Kościoła oraz nakłada na nas obowiązek angażowania się w budowanie Polski Chrystusowej w różnych wspólnotach i w całej Ojczyźnie.

Tylko w ten sposób, przez osobistą ustawiczną odnowę życia, we współpracy z łaską Bożą, przez naszą działalność informacyjną, formacyjną i organizacyjną ukierunkowaną na praktyczną realizację postanowień Jubileuszowego Aktu Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana, można przemieniać otaczającą nas rzeczywistość w obszarze życia indywidualnego, rodzinnego, zawodowego, społecznego i gospodarczo-politycznego, czyniąc zeń przestrzeń królestwa Bożego.

W niniejszym Przesłaniu Kongresowym zawarte są najważniejsze refleksje i wnioski z Kongresu. Uczestnicy Kongresu pragną podzielić się nimi z władzą duchową i cywilną, a także ze wszystkimi, którym bliska jest prawda o Jezusie Chrystusie Królu i Jego królowaniu w Polsce.

Dokumentacja Kongresu, zarówno w postaci wspomnianej monografii-albumu oraz Przesłania Kongresowego (które jest dostępne w Internecie na stronach: www.dzielointronizacji.pl,
www.krolujnamchryste.pl i www.intronizacja.pl), zostanie przekazana członkom Konferencji Episkopatu Polski, przedstawicielom najwyższych władz RP, wybranym redakcjom mediów katolickich, a szczególnie tym, które wspierały Kongres, proboszczom parafii pw. Jezusa Chrystusa Króla w Polsce, przełożonym wybranych wspólnot zakonnych męskich i żeńskich, rektorom wybranych uczelni katolickich, a także wszystkim prelegentom i współorganizatorom tego wydarzenia.

II. NASZ NAJWAŻNIEJSZY PROGRAM NAPRAWCZY

Najważniejszym programem Polaków jest nasza odnowa moralna dokonana zgodnie z Jubileuszowym Aktem Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Obowiązek działania na rzecz odnowy moralnej mają wszyscy Polacy. Wszyscy mamy obowiązek dochować wierności Bogu i Ojczyźnie. Jesteśmy głęboko przekonani o tym, że jedynym i najważniejszym programem, mającym na celu ocalenie naszej Ojczyzny, jest jak najpełniejsza Intronizacja Jezusa Chrystusa Króla Narodu i Państwa Polskiego, Króla Polski.

Polska potrzebuje nowych rozwiązań ustrojowych, opartych o wskazanie ewangeliczne i o naukę społeczną Kościoła katolickiego. Polska Chrystusowa domaga się, by wszystkie relacje społeczne, ekonomiczne i prawne wynikały z Jego przykazania miłości.

W obliczu licznych zagrożeń i wyzwań współczesności – które zdają się nieuchronnie prowadzić do totalnego wykorzenienia wiary katolickiej, podeptania godności człowieka jako dziecka Bożego, degradacji rodziny i życia społecznego w ogóle – uczestnicy Kongresu, reprezentujący różne tzw. środowiska intronizacyjne, a więc pragnące Jezusa Chrystusa
Króla przyjmować na pierwszym miejscu w swoim życiu, deklarują wolę i gotowość do współpracy na rzecz przybliżania królestwa Bożego.

Mamy przy tym świadomość tego, iż proklamowany 19 listopada 2016 r. w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana nie jest zwieńczeniem, lecz początkiem Dzieła Intronizacji Jezusa Chrystusa w Polsce i w Narodzie Polskim.

Zwracamy się w tym Przesłaniu Kongresowym przede wszystkim do osób duchownych i świeckich, którzy z natury rzeczy są odpowiedzialni za realizację postanowień/wezwań Jubileuszowego Aktu Intronizacyjnego w życiu duchowym, społecznym, narodowym i państwowym.

III. NASZE PROŚBY I OCZEKIWANIA KIEROWANE DO PASTERZY
I DUSZPASTERZY KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO W POLSCE

1. Najpierw zwracamy się do Konferencji Episkopatu Polski oraz poszczególnych Pasterzy Kościoła w naszym kraju z pokorną prośbą o:

Powołanie w każdej diecezji przynajmniej jednego kapłana, który pełniłby funkcję koordynatora ruchów oraz inicjatyw na rzecz przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Mógłby nim być któryś z proboszczów parafii pod wezwaniem Chrystusa Króla. Koordynator taki pozostawałby w ścisłej współpracy z Biskupem-Delegatem KEP ds. Ruchów Intronizacyjnych oraz Ogólnopolskim Dziełem Intronizacji Jezusa Chrystusa Króla. Jednym z najważniejszych zadań po Kongresie jest bowiem ustanowienie ogólnopolskiej kościelno-świeckiej struktury Ogólnopolskiego Dzieła Intronizacji Jezusa Chrystusa Króla. Praktyczna realizacja głównego przesłania Kongresu: W diecezjach i parafiach: „Króluj nam, Chryste”! będzie bez tej struktury bardzo utrudniona. Ponadto struktura taka umożliwi lepszą i bardziej skuteczną aktywność Dzieła Intronizacji;

Pełniejsze uwzględnienie w ogólnopolskim programie duszpasterskim centralnej prawdy o Chrystusie Królu i konieczności troski o budowanie królestwa Bożego w świecie, do czego z istoty swej powołany jest Kościół święty;

Odprawienie w kościołach przed Uroczystością Chrystusa Króla Wszechświata Nowenny, która została wysłana jako dar – podobnie jak wcześniej Modlitewnik Czcicieli Jezusa Chrystusa Króla – Króluj nam, Chryste! – między innymi do każdego biskupa, kurii i do każdej parafii w Polsce.

Wprowadzenie jako stałej praktyki liturgiczno-pastoralnej, że corocznie w Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, na zakończenie każdej Mszy Świętej, odmówiony będzie Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana.

2. Uczestnicy Kongresu wyrażają swe oczekiwanie, że duszpasterze w parafiach i innych ośrodkach duszpasterskich dołożą starań, aby:

Bardziej uroczyście celebrować doroczną Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, na przykład przez odpowiednie liturgiczno-modlitewne przygotowanie do niej;

Popierać zdrowe ruchy dziecięce, młodzieżowe i dorosłych związane z ideą przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana oraz wszelkie wiarygodne inicjatywy w tym zakresie;

Wykorzystać w homiliach, katechezach, nauczaniu religii, w konferencjach i rekolekcjach, w działalności duszpasterskiej, formacyjnej, informacyjnej i organizacyjnej dotyczącej Dzieła Intronizacji, liczne materiały opracowane przez różne osoby duchowne i świeckie związane z tym Dziełem, znajdujące się np. na stronach internetowych:

–  dzielointronizacji.pl – prowadzonej przez Ogólnopolskie Dzieło Intronizacji Jezusa Chrystusa Króla,

–  krolujnamchryste.pl – prowadzonej przez Ruch Obrony Rzeczypospolitej „Samorządna Polska”,

–  intronizacja.pl – prowadzonej przez Stowarzyszenie „Róża”;

Upowszechniać zaniedbany zwyczaj wzajemnego pozdrawiania się w imię Jezusa Chrys­tusa formułą: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus…”, jak również zawołaniem: „Króluj nam, Chryste!”, które od Międzynarodowego Kongresu Chrystusa Króla w Poznaniu w 1937 r. wpisało się w polską tradycję.

IV. NASZE PROŚBY I OCZEKIWANIA KIEROWANE DO RZĄDZĄCYCH POLSKĄ

1. Kontynuowanie transformacji ustrojowej w Polsce zgodnie z Jubileuszowym Aktem Intronizacyjnym

Uczestnicy Kongresu kierują apel do osób sprawujących władzę w Polsce na wszystkich szczeblach o kontynuowanie transformacji ustrojowej w Polsce zgodnie z Jubileuszowym Aktem Przyjęcia Jezusa Chrystusa jako Króla i Pana, a nade wszystko o:

Respektowanie zasad królestwa Bożego, które św. Jan Paweł II określił jako priorytety „cywilizacji miłości”, a więc pierwszeństwo osoby przed rzeczą i zyskiem, nadrzędność etyki przed techniką, pierwszeństwo „być” przed „mieć” oraz miłosierdzia nad sprawiedliwością;

Bezwzględną obronę fundamentalnej wartości, jaką jest życie ludzkie od poczęcia do naturalnej śmierci, szczególnie życie nienarodzonych;

Stanowcze przeciwstawianie się wszelkim przejawom demoralizacji dzieci i młodzieży;

Otoczenie opieką prawną małżeństwa rozumianego jako trwały związek mężczyzny i kobiety;

Obronę i wspieranie rodziny oraz osób starszych.

2. Podjęcie pilnych działań ustawodawczych wynikających z Jubileuszowego Aktu Intronizacyjnego

Zmiana godła państwowego

Uznanie Aktem Intronizacyjnym Jezusa Chrystusa za naszego Króla i Pana jest wskazaniem, że Polska jest państwem katolickim i suwerennym, czego widocznym znakiem powinno być zmienione godło państwowe. Takim godłem, którego symbolika najpełniej wyraża tradycję narodową i dzieje przodków jest godło odrodzonej Polski z 1919 r. W godle tym każdy symbol jest bardzo ważny: orzeł, ptak królewski – symbol Państwa Polskiego; kolor biały orła – symbol uczciwości; czerwone tło – symbol męstwa; złoty dziób i szpony orła – symbol królewski; korona zamknięta ośmioma pałąkami – symbol pełnej, suwerennej władzy i wolności Polski; krzyż w koronie – symbol państwa katolickiego, w którym władza duchowa należy do Jezusa Króla.

Apelujemy więc do Rządzących Polską o pilne przygotowanie i uchwalenie ustawy przywracającej godło z 1919 r., posiadające pełną symbolikę Polski katolickiej i suwerennej. Ustawa taka będzie istotnym owocem Intronizacji Jezusa Chrystusa Króla w Polsce. Przywróćmy Polsce znak zwycięstwa, niezależności, dumy i godności narodowej oraz swojej wierności Bogu i Ojczyźnie.

Przyjęcie uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej uroczyście ustanawiającej Pana Jezusa Królem naszej Ojczyzny i nadającej Panu Jezusowi tytuł „Jezus Król Polski”

Dziś uznając Jezusa Chrystusa jako naszego Króla i Pana i nadając Panu Jezusowi tytuł „Jezus Król Polski”, nie zawłaszczamy Pana Jezusa i tego tytułu do jednego tylko narodu, tak jak Jezus Chrystus nie ograniczał swego królowania tylko do narodu Izraela. Królowanie Chrystusa jest powszechne, ale konkretyzuje się w człowieku, w rodzinie i w narodzie.

Tytuł „Jezus Król Polski” nie powinien dziwić Polaków kochających swoją Ojczyznę i uważających się za katolików. Należy się on Zbawicielowi świata, który za cenę przelanej krwi nabył na wieczne panowanie również nasz Naród.

Przyjęcie uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej uroczyście ustanawiającej Pana Jezusa Królem naszej Ojczyzny i nadającej Panu Jezusowi tytuł „Jezus Król Polski” jest możliwe na podstawie art. 114, art. 120 z d. 2 oraz art. 140 Konstytucji RP. Możliwe jest także sporządzenie projektu tej uchwały przez Pana Prezydenta.

Zmianę preambuły w nowej Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej

W preambule do Konstytucji powinno się znaleźć odniesienie do Boga w Trójcy Świętej Jedynego, do naszych korzeni chrześcijańskich i do uznania Pana Jezusa naszym Królem i Panem. Uznanie to zostało przyjęte 19 XI 2016 r. w Krakowie-Łagiewnikach przez przedstawicieli władz kościelnych i państwowych Narodu Polskiego. Stosowny zapis w nowej Konstytucji RP byłby więc ponownym potwierdzeniem tego faktu.

 Zmiana hymnu państwowego

Apelujemy do Władz Rzeczypospolitej Polskiej oraz do Pasterzy Kościoła katolickiego w Polsce o pilne podjęcie kwestii zmiany hymnu państwowego, z dotychczasowego na nowy hymn państwowy, który byłby bardziej odpowiedni z uwagi na treść, formę, poziom literacki, kontekst historyczny, współczesne nasze uwarunkowania i naszą tradycję.

Biorąc to wszystko pod uwagę zwracamy się do Rządzących Polską, a także i Pasterzy Kościoła katolickiego w Polsce, o rozważenie naszej propozycji oraz podjęcie stosownych działań merytorycznych i legislacyjnych zmierzających do zmiany naszego obecnego hymnu państwowego.

V. INNE PROŚBY I OCZEKIWANIA

Zwracamy się do dziennikarzy, publicystów, redaktorów i pracowników mass-mediów o podejmowanie w prasie, publikacjach, czasopismach, w programach radiowych i telewizyjnych, w mediach społecznościowych, tematyki królowania Jezusa Chrystusa w Polsce. Można w tym celu wykorzystać wiele materiałów opracowanych przez Ogólnopolskie Dzieło Intronizacji Jezusa Chrystusa Króla, dostępnych na wymienionych wyżej stronach internetowych.

Uczestnicy Kongresu deklarują gotowość do zacieśniania współpracy ze wszystkimi ruchami i wspólnotami, dla których prawda o Jezusie Chrystusie jako Królu stanowi podstawę duchowości, a zwłaszcza z Akcją Katolicką w Polsce i Katolickim Stowarzyszeniem Młodzieży.

Perspektywą czasową działań intronizacyjnych powinien się stać Jubileusz Dwóch Tysięcy Lat Dzieła Odkupienia (2033). Z tej okazji powinien powstać monument upamiętniający Jubileuszowy Akt Przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Uczestnicy Kongresu popierają tę inicjatywę. Ogólnopolskie Dzieło Intronizacji Jezusa Chrystusa Króla ma w tym względzie własne przemyślenia i propozycje.

Wyrażamy także głębokie przekonanie, że wspólna troska Polaków o wartości królestwa Bożego przyczyni się do wypełnienia uroczystego zobowiązania, jakie zostało zawarte w Jasnogórskich Ślubach Narodu, a mianowicie, że uczynimy „wszystko, co leży w naszej mocy, aby Polska była rzeczywistym królestwem” Maryi i Jej Syna.

Niech ten Ogólnopolski Kongres Jezusa Chrystusa Króla, Księga Kongresu i Przesłanie Kongresowe, przyczynią się do rozszerzania i utrwalania królowania Chrystusa Pana w naszym Narodzie. Szczere pragnienie, aby tak się stało, wyrażamy w znanym zawołaniu, które niech odtąd często pojawia się na naszych ustach: „Króluj nam, Chryste! Zawsze i wszędzie”.

Wszystkie zamierzenia i działania na rzecz przybliżania królestwa Bożego w Polsce uczestnicy Ogólnopolskiego Kongresu Chrystusa Króla zawierzają Maryi Królowej Polski.

W Kościele, Narodzie i Państwie Polskim – Króluj nam, Chryste!